Kalendarium życia Zbigniewa Herberta
1924-1939
• Urodzony 29 października 1924 we Lwowie. Ojciec – Bolesław, prawnik, dyrektor banku, profesor ekonomii. Matka, Maria z domu Kaniak.
Rozpoczęcie nauki w gimnazjum im. Kazimierza Wielkiego.
1939-1944
• Lwów. Kontynuacja na tajnych kompletach rozpoczętej przed wojną nauki w gimnazjum, matura (1943).
• Rozpoczęcie studiów polonistycznych na konspiracyjnym Uniwersytecie Jana Kazimierza.
• Przynależność do Armii Krajowej, ukończenie tajnej szkoły podchorążych (1942).
• Praca zarobkowa –jako karmiciel wszy w produkującym szczepionki przeciwtyfusowe instytucie prof. Weigla; handel.
• Pierwsze utwory literackie.
1944-1947
• Przed powtórnym wkroczeniem Armii Czerwonej do Lwowa (1944) udaje się do Krakowa. Po zakończeniu wojny podejmuje studia na Akademii Sztuk Pięknych (1945) oraz na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Udział w wykładach z filozofii. Studia w Akademii Handlowej, ukończone ze stopniem magistra ekonomii (1947).
1948-1949
• Pobyt w Sopocie (1948) i w Toruniu (1949).
• Kontynuacja studiów filozoficznych 9U prof. H. Elzenberga) i prawniczych na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.
• W 1949 uzyskuje tytuł magistra praw.
• Pracuje w redakcji „Przeglądu Kupieckiego” w Gdańsku, w gdańskim radiu oraz w Banku Polskim w Gdańsku.
• Pierwsze publikacje w Tygodniku Wybrzeża” (pięć felietonów w cyklu „Poetyka dla laików” i w „Arkonie”.
• 1948- wstępuje jako członek-kandydat do Oddziału Gdańskiego ZLP, w tym samym roku występuje ze Związku.
• Początek współpracy z dziennikiem „Słowo Powszechne” (1949), w którym drukuje recenzje, a w latach 1950-1951 felietony pt. „Katarzynki”.
1950
• Od 1950 mieszka w Warszawie, gdzie studiuje filozofię na Uniwersytecie Warszawskim.
• Odrzuca propozycję pracy w PAX – owakim liceum. Po eksmisji z sublokatorskiego pokoju przenosi się do Brwinowa (do 1951).
• Debiut poetycki w tygodniku „Dziś i Jutro”, gdzie ogłasza wiersze: „Napis”, „Pożegnanie września”, „Złoty środek” (nr 37). Z pismem tym stale współpracował do 1953, publikując także pod pseudonimami: Patryk (krótkie eseje w 1950-1951) oraz Stefan Martha (recenzje plastyczne i literackie 1952-53). Współpracował też w 1950-1953 z „Tygodnikiem Powszechnym”, w którym prowadził dział felietonowy „Bez ogródek”, a w 1952 z „Przeglądem Powszechnym” ( recenzje pod ps. Bolesław Hercyński).
1950-1998
• Pracuje zarobkowo- kolejno – w charakterze ekspedienta w sklepie, kalkulatora i chronometrażysty w Nauczycielskiej Spółdzielni Pracy „Wspólna sprawa”, ekonomisty-projektanta w Biurze Studiów i Projektów Przemysłu Torfowego, kierownika administracyjnego w Związku Kompozytorów Polskich (1956).
• W 1955 nawiązał współpracę z miesięcznikiem „Twórczość” (do 1965) oraz w 1956 ponownie z „Tygodnikiem Powszechnym”.
• Od 1955 podróżuje po Francji, Anglii i Włoszech.
• 1963- śmierć ojca.
• 1965-1971 był kierownikiem literackim Teatru im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim (w czasie, gdy teatr prowadzili Irena i Tadeusz Byrscy).
• 1965-68 należał do zespołu redakcyjnego miesięcznika „Poezja”.
• 1965-1971 podróżował po Francji, RFN, Grecji i Ameryce Północnej, wygłaszał liczne odczyty, m.in. w 1969-70 wykładał jako visiting profesor na uniwersytecie w Los Angeles.
• W 1965 zostaje członkiem Akademie der Kunste w Berlinie Zachodnim monachijskiej Bayerische Akademie der Schonen Kunste.
• Członek Akademii fur Sprache und Dichtung – Darmstad.
• W 1968 ożenił się z Katarzyną Dzieduszycką.
• W 1972 został przyjęty do Polskiego PEN Clubu ( zrezygnował z członkostwa w 1991).
• W 1974 prowadził zajęcia na Uniwersytecie Gdańskim.
• W grudniu 1975 należał do sygnatariuszy Memoriału 59, wyrażającego protest przeciwko projektowanym zmianom w Konstytucji PRL.
• Od 1975 roku przebywał w Austrii, RFN i Włoszech.
• Po powrocie do kraju w 1981 wszedł w skład redakcji wydawanego poza cenzurą pisma ZAPIS. Uczestniczył w ruchu związanym z NSZZ Solidarność.
• W 1989 wyjechał do Francji i zamieszkał w Paryżu.
• W 1989 został członkiem SPP.
• 1990 – członek American Academy and Institute of Arts and Letters.
• 1990 – 1991 należał do rady redakcyjnej pisma “NaGłos”.
• Wystosował list otwarty do prezydenta USA G. Busha w sprawie obojętności na los Kurdów.
• W 1992 wrócił do Polski i zamieszkał w Warszawie.
• Podpisuje oświadczenie redakcji „Arki” w sprawie dekomunizacji („Arka”1992, nr 41).
• Na Uniwersytecie Łódzkim w 1992 odbywa się sesja naukowa poświecona twórczości Herberta.
• 1993 – członek Academy of Arts and Sciences.
• Włącza się aktywnie w publicystykę polityczną, współpracuje z „Tygodnikiem Solidarność”.
• 28 lipca 1998 – umiera po długiej chorobie.