Żyje się landrynkami gotowych odpowiedzi na wszystko,
Rozrzucanych wśród ogłupiałego tłumu
Andrzej Bobkowski
Szkice piórkiem, 10 stycznia 1943
W dniu 21 lutego2018 roku odbyło się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki „Pod Różą”.
Tematem spotkania była książka Mariusza Szczygła pt. „Projekt : prawda”.
Mariusz Szczygieł znany reporter, autor „Gottlandu” i „Zrób sobie raj”, laureat wielu nagród, m.in. laureat Europejskiej Nagrody Literackiej 2009 , Oktawiana – Nagrody Dyskusyjnych Klubów książki dla autora najchętniej czytanych książek w klubach. Czechofil , założyciel Polskiej Szkoły Reportażu i księgarni z literaturą faktu Wrzenie Świata i wydawnictwa Dowody Na Istnienie.
„Projekt: prawda” to pozycja, jakiej na polskim rynku wydawniczym jeszcze nie było. Książka ta jest kolażem, na który składają się miniatury Mariusza Szczygła z własnego i cudzego życia oraz powieść z 1959 roku „Portret z pamięci” zapomnianego dziś pisarza, Stanisława Stanucha.
Jeszcze się nie zdarzyło – uważa pomysłodawca projektu – żeby autor, którego zafascynuje jakaś książka, postanowił wydrukować ją we własnej książce.
Bohater powieści Stanucha wyznaje: „Przyszło mi do głowy, że każdy rozsądny człowiek powinien dążyć do prawdy, starać się odkryć w swoim życiu jedną, bodaj najmniejszą prawdę. W przeciwnym razie życie jego wydawać się może zmarnowane”.
Mariusz Szczygieł twierdzi, że te słowa zainspirowały go do szukania cudzych prawd.
Reporter szuka prawdy w Grudziądzu, Supraślu, Warszawie, Londynie, Pradze, Paryżu, Nowym Jorku, w birmańskim Ngapali czy laotańskim Luang Prabang. Jej dostarczycielami są postaci znane jak Stańko, Kapuściński czy Osiatyński, ale i przygodnie poznani pasażerowie pociągów, goście knajp, taksówkarze czy bywalcy warszawskiej księgarni Wrzenie Świata.
„Projekt: prawda” składa się z trzech części. W pierwszej jest zapisem intymnych przeżyć autora, który chowa się przed światem „między malarstwem a muzyką”. Część druga to „Portret z pamięci” czyli książka w książce. Część trzecia jest „zapisem apetytu na życie”, a precyzyjniej ujmując: apetytu na ludzi.
Reporter Szczygieł nie ma żadnych zahamowań, aby przypadkowo poznane osoby pytać o ich osobistą filozofię. Spotkani ludzie powierzają mu swoje życiowe odkrycia.
Ktoś uważa, że trzeba zawsze mówić „tak” rzeczom małym.
Ktoś, że albo można należeć do ludzi, którzy wyrzucają krzesła, albo do ludzi, którzy dają krzesłom nowe życie.
Ktoś, że nie wolno dać zasnąć ślimakowi, bo nie wolno dać zasnąć miłości.
Co człowiek – to inna prawda, zawsze poprzedzona błyskotliwym dialogiem lub zaskakującą opowieścią.
„W moim amoku polowania na cudzą prawdę, doszło jednak do wielu przekroczeń – pisze Szczygieł. – Nie są to tylko prawdy, z których ktoś zwierzył się reporterowi. Pojawiają się prawdy wyczute, prawdy wyczytane, prawdy wykradzione. Także prawdy, które znienacka rodzą się we mnie, kiedy ktoś mnie sprowokuje”.
Dyskusja toczyła się wokół prawd przywołanych w książce, naszego spojrzenia na nie.
Książka zmusza do refleksji – co jest twoja prawdą. Prawdą, dzięki której żyjesz i którą się w życiu kierujesz. Nieocenioną wartością naszej rozmowy było dzielenie się swoimi prawdami.
Na następne spotkanie zapraszamy 21 marca 2018 r.
Tematem spotkania będzie poezja w ramach akcji „Włącz poezję”.